Deventer (de Silo bij Barbara) Bijtje, Geert en Barbara 2008
- Grijze Muis
- Berichten: 3936
- Lid geworden op: zondag 16 maart 2008, 21:55:18
- Locatie: Workum
Eindelijk weer een verslagje van de Silo.Gert en ik waren er om 12.00u zodat Gert nog even mee kon voordat hij naar z'n werk moest.
Geert zat op zijn vertrouwde hoekje te zitten en het eerste half uur gebeurde er niets.Dan vliegt hij ineens op en vliegt in een rechte lijn richting stad.Wij denken dat hij eindelijk een prooi gaat vangen.Bijtje komt ondertussen uit de kast en gaat op het rooster zitten en heeft vandaar een gesprekje met het kuik.Ze gaat op de dakrand zitten en ineens is Geert weer terug en cirkelt heel hoog steeds boven de Silo.Raar zeggen wij tegen elkaar.Wat was hij dan ineens gaan doen?Hij heeft geen prooi! Achteraf denken we dat hij misschien een indringer is gaan verjagen en daarna boven de Silo cirkelde om te kijken of het veilig was.Hij komt naar beneden en gaat de kast in naar het kuik.zonder prooi.Bijtje gaat op een schotel zitten vlak bij de kast ze is even vrij maar dat duurt niet lang.Ze vliegt een rondje om de Silo en gaat de kast weer in en Geert vertrekt weer.Hij vliegt verschillende rondjes om de Silo en land nu ook bij de schotels en blijft daar zitten.Mooi weer zal hij wel gedacht hebben.De duivenmelker laat zijn duiven los en die cirkelen rakelings langs maar Geert reageert niet, hij verroert nog geen veertje!Wij nemen dus maar aan dat er eten zat is en dat het kuik geen honger heeft.Het ziet er naar uit dat er niets meer gebeurt dus wij gaan naar huis.
Bijtje op het rooster
Geert gaat de kast in.
Bijtje op de schotels
Bijtje rond de silo om dan in de kast te gaan.
Geert vertrekt weer uit de kast
Geert op de schotels
Geert zat op zijn vertrouwde hoekje te zitten en het eerste half uur gebeurde er niets.Dan vliegt hij ineens op en vliegt in een rechte lijn richting stad.Wij denken dat hij eindelijk een prooi gaat vangen.Bijtje komt ondertussen uit de kast en gaat op het rooster zitten en heeft vandaar een gesprekje met het kuik.Ze gaat op de dakrand zitten en ineens is Geert weer terug en cirkelt heel hoog steeds boven de Silo.Raar zeggen wij tegen elkaar.Wat was hij dan ineens gaan doen?Hij heeft geen prooi! Achteraf denken we dat hij misschien een indringer is gaan verjagen en daarna boven de Silo cirkelde om te kijken of het veilig was.Hij komt naar beneden en gaat de kast in naar het kuik.zonder prooi.Bijtje gaat op een schotel zitten vlak bij de kast ze is even vrij maar dat duurt niet lang.Ze vliegt een rondje om de Silo en gaat de kast weer in en Geert vertrekt weer.Hij vliegt verschillende rondjes om de Silo en land nu ook bij de schotels en blijft daar zitten.Mooi weer zal hij wel gedacht hebben.De duivenmelker laat zijn duiven los en die cirkelen rakelings langs maar Geert reageert niet, hij verroert nog geen veertje!Wij nemen dus maar aan dat er eten zat is en dat het kuik geen honger heeft.Het ziet er naar uit dat er niets meer gebeurt dus wij gaan naar huis.
Bijtje op het rooster
Geert gaat de kast in.
Bijtje op de schotels
Bijtje rond de silo om dan in de kast te gaan.
Geert vertrekt weer uit de kast
Geert op de schotels
- Grijze Muis
- Berichten: 3936
- Lid geworden op: zondag 16 maart 2008, 21:55:18
- Locatie: Workum
- Dorine
- Berichten: 23028
- Lid geworden op: dinsdag 18 december 2007, 23:41:33
- Locatie: Helmond
- Contacteer:
Zaterdag 7 juni zou voor ons, Roosje, Piet en mij een dag worden zoals vele die beleven als ze naar de Mortel gaan.
De Mortel is, in ieder geval voor mij, dagelijkse kost maar de valken die ik gisteren zag niet dus.
Roosje arriveert om 9 uur in Helmond en na een bakkie vertrekken we richting Deventer.
Als je zo met drieën in de auto zit, is gezellig kletsen een leuk tijdverdrijf.
Soms vergt het net teveel aandacht en mis je een afslag.
De vuilverbranding van Duiven kwam in zicht en ondanks dat daar ook valken zitten was dat toch niet onze bestemming.
We zijn er dus toch langs gereden en hebben ook de mooie spottersplek daar kunnen zien.
Later in Deventer waren er nog wat problemen met navigatie maar rond het afgesproken tijdstip
stonden we met zijn drietjes bij Barbara op de stoep.
Het werd daar koffie drinken met lekkere koek erbij en daarna richting Silo.
Dat de valken bij de Silo wat dichterbij zitten als in de Mortel wist ik, maar toen we daar arriveerden en
er een valk op de nestkastrand zat schrok ik toch wel.
De valk was met het blote oog zelfs beter te zien als in de Mortel met kijker.
De scoop werd er bijgepakt en wat we daardoor zagen was geweldig.
De vergroting van scoopje moest wel teruggedraaid worden, de valk paste namelijk niet in het beeld.
Door de scoop kon je de valk zijn ring met gemak lezen, de veertjes tellen en
werd het me weer eens duidelijk dat ze toch wel groot en heel erg mooi zijn.
Voor ons bleef de valk gelukkig niet op de rand zitten maar was ook zo vriendelijk
om de van ver komende bezoekers te trakteren op een vliegshow.
Het werd zelfs helemaal leuk toen ook valk nummer 2 zich liet zien.
Samen hebben ze wat gevlogen en daarna keerde er eentje terug die op het rooster plaatsnam en
een minuut of wat daarna kwam de ander aanvliegen met in zijn poten een klein prooi en
nam een metertje of wat links naast de nestkast plaats.
De prooi werd naar het rooster gebracht en vervolgens de kast in.
Het werd dus etenstijd voor het ruim twee weken oude jong in de kast.
Het jonkie hebben we overigens niet kunnen zien.
Vanaf de Silo is het maar een honderd meter en je staat op de dijk langs de IJssel.
We zijn daar even gaan kijken en hebben genoten van het uizicht.
Daarna zijn we even teruggegaan naar de Silo maar hebben niets meer gezien.
We namen afscheid van Bijtje en Geert en hebben daarna bij Barbara nog wat fris gepakt en wederom wat bijgekletst.
Inmiddels was het de hoogste tijd om te vertrekken richting Zwolle,
rijdend over de dijk van de IJssel hebben we genoten van de mooie boerderijen,
de vele vogels die we zagen en van het schitterende landschap.
We hebben een geweldige dag gehad in Deventer bij Barbara en Gert, veel mooie dingen gezien,
waaronder de schildpadjes van Barbara waar ik dus direct verliefd op werd, wat een scheetjes en
de ruimte die Barbara en Gert buiten in de tuin voor die beestjes hebben gemaakt is gewoon geweldig.
En we hebben Bijtje en Geert van heel dichtbij gezien,
toch ook mede het hoofddoel van ons bezoek aan Deventer !
De Mortel is, in ieder geval voor mij, dagelijkse kost maar de valken die ik gisteren zag niet dus.
Roosje arriveert om 9 uur in Helmond en na een bakkie vertrekken we richting Deventer.
Als je zo met drieën in de auto zit, is gezellig kletsen een leuk tijdverdrijf.
Soms vergt het net teveel aandacht en mis je een afslag.
De vuilverbranding van Duiven kwam in zicht en ondanks dat daar ook valken zitten was dat toch niet onze bestemming.
We zijn er dus toch langs gereden en hebben ook de mooie spottersplek daar kunnen zien.
Later in Deventer waren er nog wat problemen met navigatie maar rond het afgesproken tijdstip
stonden we met zijn drietjes bij Barbara op de stoep.
Het werd daar koffie drinken met lekkere koek erbij en daarna richting Silo.
Dat de valken bij de Silo wat dichterbij zitten als in de Mortel wist ik, maar toen we daar arriveerden en
er een valk op de nestkastrand zat schrok ik toch wel.
De valk was met het blote oog zelfs beter te zien als in de Mortel met kijker.
De scoop werd er bijgepakt en wat we daardoor zagen was geweldig.
De vergroting van scoopje moest wel teruggedraaid worden, de valk paste namelijk niet in het beeld.
Door de scoop kon je de valk zijn ring met gemak lezen, de veertjes tellen en
werd het me weer eens duidelijk dat ze toch wel groot en heel erg mooi zijn.
Voor ons bleef de valk gelukkig niet op de rand zitten maar was ook zo vriendelijk
om de van ver komende bezoekers te trakteren op een vliegshow.
Het werd zelfs helemaal leuk toen ook valk nummer 2 zich liet zien.
Samen hebben ze wat gevlogen en daarna keerde er eentje terug die op het rooster plaatsnam en
een minuut of wat daarna kwam de ander aanvliegen met in zijn poten een klein prooi en
nam een metertje of wat links naast de nestkast plaats.
De prooi werd naar het rooster gebracht en vervolgens de kast in.
Het werd dus etenstijd voor het ruim twee weken oude jong in de kast.
Het jonkie hebben we overigens niet kunnen zien.
Vanaf de Silo is het maar een honderd meter en je staat op de dijk langs de IJssel.
We zijn daar even gaan kijken en hebben genoten van het uizicht.
Daarna zijn we even teruggegaan naar de Silo maar hebben niets meer gezien.
We namen afscheid van Bijtje en Geert en hebben daarna bij Barbara nog wat fris gepakt en wederom wat bijgekletst.
Inmiddels was het de hoogste tijd om te vertrekken richting Zwolle,
rijdend over de dijk van de IJssel hebben we genoten van de mooie boerderijen,
de vele vogels die we zagen en van het schitterende landschap.
We hebben een geweldige dag gehad in Deventer bij Barbara en Gert, veel mooie dingen gezien,
waaronder de schildpadjes van Barbara waar ik dus direct verliefd op werd, wat een scheetjes en
de ruimte die Barbara en Gert buiten in de tuin voor die beestjes hebben gemaakt is gewoon geweldig.
En we hebben Bijtje en Geert van heel dichtbij gezien,
toch ook mede het hoofddoel van ons bezoek aan Deventer !
- Yleor
- Berichten: 12022
- Lid geworden op: zondag 10 februari 2008, 1:18:29
- Locatie: Amsterdam
- Contacteer:
Mooi verslag Dorine en prachtige foto's!
Barbara, lusten de schildpadden van jou ook zo graag paardebloemblad? Wij hadden vroeger een schildpad (Keesje, 22 jaar gehad, en toen, overge-erfd, bij mij gekomen en doodgegaan) die d'r een moord voor deed! Witlof was ook een favoriete maaltijd, hij hapte wat weg! Mijn moeder voerde hem altijd, vond ze leuk al dat getrek. En als het warm was dan sjouwde hij wat af! Een echte hardloper. In Limburg op vakantie is hij een keertje een week weggeweest. Een boer vond hem nog net op tijd in een veld waar hij aan het ploegen was. Misschien te danken aan de buurvrouw die elke dag tot Sint Antonius heeft gebeden: "Ach Heilige Antonius, breng toch alsjeblieft dat beestje terug". En zie!
Barbara, lusten de schildpadden van jou ook zo graag paardebloemblad? Wij hadden vroeger een schildpad (Keesje, 22 jaar gehad, en toen, overge-erfd, bij mij gekomen en doodgegaan) die d'r een moord voor deed! Witlof was ook een favoriete maaltijd, hij hapte wat weg! Mijn moeder voerde hem altijd, vond ze leuk al dat getrek. En als het warm was dan sjouwde hij wat af! Een echte hardloper. In Limburg op vakantie is hij een keertje een week weggeweest. Een boer vond hem nog net op tijd in een veld waar hij aan het ploegen was. Misschien te danken aan de buurvrouw die elke dag tot Sint Antonius heeft gebeden: "Ach Heilige Antonius, breng toch alsjeblieft dat beestje terug". En zie!